Warszawska Sadyba straciła w ostatnim roku cztery wielkie osobowości. Przy okazji Dnia Wszystkich Świętych przypominamy ich sylwetki i zachęcamy, by w miarę możliwości odwiedzić ich groby.
Krystyna Radziwiłł-Milewska (1937-2024)
Wybitna artystka, malarka i mieszkanka Sadyby odeszła 26 listopada ubiegłego roku. Studiowała w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych u profesorów Urbanowicza, Tchórzewskiego i Tomaszewskiego. Dyplom uzyskała w 1965 roku. W swoim dorobku miała liczne wystawy indywidualne na świecie m.in. w RPA, Hiszpanii, Francji. Obrazy artystki znajdują się w kolekcjach prywatnych.
Pani Krystyna brała aktywny udział w życiu kulturalnym starej Sadyby. Wraz z mężem opowiadała nieznaną historię swojej rodziny przy okazji pokazu filmu „Amerykanin w PRL”. Zorganizowała też – wraz z córką – dużą wystawę swoich prac malarskich w jednym z historycznych ogrodów osiedla.
Krystyna Radziwiłł-Milewska spoczywa w grobie rodzinnym na Starych Powązkach.
Izabela Płatkowska (1931-2025)
Tłumaczka, poetka i mieszkanka Sadyby zmarła w swoim domu na Sadybie 23 marca 2025 w wieku 94 lat. Izabela Płatkowska była tłumaczką, jedną z założycieli Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich. Zawsze pogodna, przyjazna ludziom, tolerancyjna.
Od 1979 roku mieszkała na starej Sadybie, gdzie w 2017 mieszkańcy nadali jej tytuł "Sadybianki roku". Ona sama lubiła siebie nazywać "dyżurną staruszką Sadyby". W 2016 roku wzięła udział w akcji portalu Sadyba24.pl, lokalnych restauracji i wolontariuszy pod nazwą „Obiad z seniorem”. Kilka lat przed śmiercią wydała na Sadybie tomik wierszy, który z inicjatywy lokalnych społeczników bezpłatnie trafił do starszych mieszkańców osiedla, zamkniętych w domach podczas pandemii. Przez wiele lat (po raz ostatni w marcu 2024) była jurorką w naszym dorocznym konkursie „Najaktywniejsi Sadybianie”. Do końca była aktywna w mediach społecznościowych, mobilizując do społecznego działania. O swoich korzeniach, życiu codziennym i marzeniach opowiedziała nam kilka lat temu w rozmowie "Chciałabym być niewidzialnym ptakiem".
Izabela Płatkowska jest pochowana w rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Kryłowie.
Tadeusz Rolke (1929-2025)
14 lipca 2025 w wieku 96 lat zmarł jeden z najwybitniejszych autorów w historii polskiej fotografii, fotoreporter prasowy, fotograf mody, twórca fotografii kreacyjnej, Tadeusz Rolke. Dzięki niemu pamiętamy, jak wyglądała stara Sadyba w latach 1960. Rolke zrobił tu cykl fotografii dla tygodnika Stolica. Skupił się na Powsińskiej i Czerniakowskiej – przelotowych ulicach osiedla. Zachował dla potomności m.in. nieistniejące już bruk na obu ulicach, sklep spożywczy na rogu Powsińskiej i Zielonej, kiosk Ruchu na rogu Powsińskiej z Morszyńską, a przede wszystkimi tory i składy tramwaju na wysokości kościoła Bernardynów na Czerniakowskiej (zbiór archiwalnych zdjęć z Sadyby można obejrzeć na Facebooku).
Wybór Sadyby jako obiektu reportażu nie był przypadkowy. Willowa Sadyba odcisnęła bowiem trwały ślad na osobistej historii Tadeusza Rolke. - Wracam do miejsc dla mnie ważnych, lub takich, które mają znaczenie dla mojej historii – mówił o Sadybie dla portalu fotograficznego fotopolis.pl. Tu zastał go wybuch Powstania Warszawskiego 1 sierpnia 1944 roku. Tu jako 15-letni łącznik służył w Szarych Szeregach do końca Powstania na Sadybie 2 września 1944. I stąd, wraz z tysiącami mieszkańców Warszawy Rolke ruszył pieszo do obozu przejściowego w Pruszkowie, skąd zostaje wywieziony na roboty przymusowe w głąb Niemiec. Mniej więcej w tym czasie zainteresował się fotografią.
Kilka lat temu, w 2019 roku Rolke przyjechał na starą Sadybę, by podczas festiwalu Otwarte Ogrody opowiedzieć o swoich związkach z Sadybą i o swojej sztuce fotografii. Do dziś na montaż i premierę czeka film dokumentalny Marcina Giżyckiego o bloku oficerskim przy Morszyńskiej na Sadybie, w którym Tadeusz Rolke występuje obok innych mieszkańców tej wyjątkowej kamienicy.
Tadeusz Rolke leży w grobie na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie (Sektor AL55 / Rząd 1 / Numer 29).
Katarzyna Stoparczyk (1970-2025)
5 września 2025 w wypadku samochodowym zginęła dziennikarka radiowa i telewizyjna, mieszkanka Sadyby Katarzyna Stoparczyk. Była wieloletnią dziennikarką Programu III Polskiego Radia. Prowadziła tam między innymi audycje "Zagadkowa niedziela" i "Myślidziecka 3-5-7".
Popularność zyskała, współprowadząc z Wojciechem Mannem w TVP2 telewizyjny program rozrywkowy "Duże dzieci". Później w TVP2 była jednym z gospodarzy programu "Pytanie na śniadanie". Dziennikarka z wykształcenia była muzykiem instrumentalistą i absolwentką Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2018 roku przyznano jej tytuł Mistrza Mowy Polskiej.
Nie sposób wymienić wszystkich aktywności społecznych i kulturalnych, w jakie angażowała się na swoim osiedlu. Prowadziła spotkania z dziećmi, spotkania autorskie, potańcówki w starym stylu. Zawsze uśmiechnięta, emanowała życzliwością.
Katarzyna Stoparczyk spoczywa na Powązkach Wojskowych w Warszawie, w kwaterze K, rzędzie 16, w grobie 1B.